ស្រឡាញ់ឱ្យបានយូរយារ កុំគិតបែកគ្នាងាយស្រួល ដូចក្បូនអណ្តែតគ្មានជ្រួល នឹងជ្រោះផុតខ្សែទឹករាប។ ថែរស្នេហ៏ឱ្យចុះរបៀប កុំគិតប្រៀបធៀបនឹងគេ
កំណាព្យនេះ សរសេរជាការឆ្លងឆ្លើយនឹងកំណាព្យ សុរិយាចាកមេឃ។
ជាកំណាព្យ ដែលខ្ញុំ សាកល្បងប្រែជាន័យ ពីចម្រៀងថៃ ដែលភរិយាខ្ញុំបង្ហោះថ្មីៗនេះនៅក្នុង Facebook របស់នាង។
ពេលនៃជីវិតមិនវែង ប្រវែងខ្លីសំរាប់ចិត្ត ក្មេងដល់ចាស់ដើរមួយប្រិច ត្រូវគិតផងទីបញ្ចប់។ កាលកិរិយាជាការពិត គ្មានចិត្តអាចនឹងសន្មត់ ថាពេលណាជាកំណត់ ប្រាកដថ្ងៃអាចរង់ចាំ។
សុខនឹងទុក្ខនៅក្នុងចិត្ត ជាលោកិយក្រឹត្យ វាខិត ក្នុងផ្លូវជីវិត។ ដូច្នេះត្រូវចេះដង្វិន ដ្បិតវាទាក់ទិន នូវវិន ជាប្រក្រតី។
កើតជាមនុស្សមានសំណាង តែត្រូវចេះសាង ទើបបានស្គាល់សុខ។ ព្យាយាមបោះបង់ចោលទុក្ខ ដែលជាជង្រុក ចាប់ផ្ញុកក្នុងចិត្ត។
ស្លឹកឈឺដូរពណ៏ស្រស់ នឹកស្រណោះផ្កាកុលាប ស្រទាប់ធ្លាក់ក្លិនសាប ខ្យល់បង្ក្រាបឱ្យឃ្លាតទង។ លាមែកទុករលឹក ពេលរលឹមជ្រុះពីវន ព្រោះបុប្ភាស្រពោន ស្រទាប់ទ្រោមនឹងវាយោ។
កំណាព្យ ជូន ចំពោះ ភរិយា នៅពេល ព្រហ៊ាម ជ័យមង្គល សំរាប់ថ្ងៃថ្មី
កំណាព្យនេះ សរសេរឧទ្ទិស ចំពោះ ខួប ទី ៣០ ឆ្នាំ នៃ អាពាហ៏ពិពាហ៏ របស់ខ្ញុំ និង ភរិយា នូវ សេចក្តីស្នេហា របស់នាង ចំពោះ ស្វាមី ព្រមទាំង សេចក្តីស្រឡាញ់រង្គំ របស់ខ្មុំ ចំពោះ ពនិតា ។ នាង ជា ឧត្តមភិយា និង ម្ចាស់ដួងចិត្ត របស់ប្តី។ យើង រួមគ្នា កសាង គ្រួសារ នៅក្នុង សេចក្តីសុខសាមញ្ញ តែ ពោរពេញ ទៅដោយ សុភមង្គល ថ្លៃថ្លា។ សម្រស់ និង ចិត្តផ្អែម របស់នាង ជា កម្លាំងតស៊ូ របស់ខ្មុំ ក្នុង ឆាកជីវិតអន្លាយ ប្រកប ទៅដោយ ឧបសគ្គ គ្រប់បែបយ៉ាង។ ខ្ញុំ លើក កម្បង់អញ្ញលី សំពះ ព្រះ នូវ អស់ទេវតា គ្រប់ សាសន៏ជាតិ សូមឱ្យនាង ចាកផុតរោគ ចង្រៃ គ្មានលាប់ និង រក្សា ស្នេហ៏វិសុទ្ធ នៃ គូ ប្រណីពីធម្មជាតិ របស់យើង ឱ្យបានគង់វង់ និង ផ្សង សូមជួប នាង គ្រប់ៗជាតិ។
ផ្ញើជូនដល់អស់ប្រិយមិត្ត ដោយមេត្រីភាព
/image%2F0992270%2F20200406%2Fob_f7e776_photoetudiant-4.jpg)
